Hoe leuk is het om 10 jaar na dato te worden uitgenodigd door je opdrachtgever om de opening van #RotterdamCentraal te vieren? Ik zal niet snel vergeten hoe het was in die tijd. Er moest retail komen op stations. Daarvoor moest de businesscase worden gemaakt. Tot aan die tijd was men niet veel verder gekomen dan de Wizzl’s (wie kan ze zich nog herinneren?) en de stationsrestauraties. Binnen de spoorwegsector moest nog wel een discussie worden beslecht. Hoezo winkels op een station? Een station is een plek waar reizigers zo snel mogelijk van A naar B moeten gaan. Hoezo verblijfswaarde creëren voor je klanten?
Prachtig om te zien hoe er een omslag heeft plaatsgevonden. In het eerste ontwerp was 5.825 m² BVO opgenomen voor commerciële voorzieningen. NS Stations was destijds van mening dat 7.500 m² BVO zou moeten kunnen voor Rotterdam Centraal. Volledig onderbouwd met een retailstrategie op basis van de reis van de klant. Een customer journey noemen we dat tegenwoordig. Die omvang is het niet helemaal geworden. De kwaliteit daarentegen is boven verwachting.
Ik dook vanochtend in mijn archief en zag als krabbel staan bij een van de eerste artist impressions, waarbij het gebouw vooral uit glas bestond: “meer menselijke maat en warmte/gevoel!” En dat is gelukt. Ondanks de hoogte van de iconische hal, is met de toevoeging van het hout, geïntegreerd in de wanden en met de rode natuurstenen vloer een mooie eenheid ontstaan van functie en vorm.
Natuurlijk kijk ik met een extra kritisch oog naar de horeca en retail. Welke formule loopt goed en welke gaat supergoed? Vila meteen vooraan draait goede omzet. Het bewijs dat travelretail niet alleen meer over service en gemak gaat. Het gaat om de totale beleving. En dat is hier goed gelukt. Ik ga vanmiddag met plezier naar de opening van Rotterdam Centraal.
